E nummers worden door velen als "kunstmatige" en gevaarlijke stoffen gezien, maar wat is nou eigenlijk de waarheid achter die e nummers waarvan er ook 1 in Kendi zit, namelijk E441. 

De eisen waar voedingsadditieven aan moeten voldoen in Europa zijn heel zwaar. Als een fabrikant een stof aan zijn product wil toevoegen, moet hij op alle mogelijke manieren bewijzen dat het veilig is. bij E441 is dit al bewezen.

Eén van de eisen is dat de fabrikant toxiciteitstesten moet doen. Dat komt er eigenlijk op neer dat de stof in steeds grotere hoeveelheden aan minstens drie soorten proefdieren gevoerd wordt. Er wordt dan gekeken bij welke concentratie de gevoeligste diergroep bijwerkingen begint te vertonen. Die concentratie is dus de hoeveelheid milligram per kilogram lichaamsgewicht per dag, die je in zou kunnen nemen zonder gevaar te lopen.

Maar omdat een mens geen dier is, nemen de richtlijnen het zekere voor het onzekere en delen het aantal milligram dat nog net niet schadelijk is door tien. En nog een keer, omdat niet alle mensen even groot en zwaar zijn. Dat vormt de ADH, aanbevolen dagelijkse hoeveelheid en is dus honderd keer minder dan de concentratie waar proefdieren nog net géén last van kregen.

Tot slot wordt er gekeken hoeveel ‘de gemiddelde mens’ eet. Een stof kan natuurlijk in meerdere etenswaren voorkomen en dan mag je nog steeds niet boven die maximale dosis uitkomen. Zelfs niet als je op één dag 10 flessen cola light opdrinkt. Dingen die ‘de gemiddelde mens’ vaak eet (brood, boter, thee, koffie) mogen dus minder bevatten dan dingen die je heel zelden eten, zoals speciale kaas ofzo.